13.2.1. انتخاب یک مدیر نمایش
رابط گرافیکی تنها فضای قابل نمایش را فراهم میکند. اجرای سرور X به خودی خود تنها یک صفحه نمایش خالی را شامل میشود، به همین دلیل است که اکثر توزیعها از یک مدیر نمایش برای نمایش صفحه احرازهویت کاربری استفاده میکنند تا پس از فرآیند احرازهویت، میزکاری گرافیکی نمایش داده شود. سه تا از محبوبترین مدیر نمایشهای موجود عبارتند از gdm3 (مخفف عبارت GNOME Display Manager)، kdm (مخفف عبارت KDE Display Manager) و lightdm (مخفف عبارت Light Display Manager). از آنجا که مدیرسیستمهای شرکت فالکوت میزکار گرافیکی GNOME را انتخاب کردهاند، تصمیم منطقی این است که از مدیر نمایش gdm3
استفاده کنند. فایل پیکربندی /etc/gdm3/daemon.conf
گزینههای بسیاری دارد (فهرست گزینهها در فایل /usr/share/gdm/gdm.schemas
قرار دارد) تا عملکرد خود را کنترل کند در حالی که /etc/gdm3/greeter.dconf-defaults
شامل تنظیمات مربوط به “session” خوش آمدگویی است (بیش از یک صفحه ورود کاربر، یک میزکار محدود با قابلیت مدیریت منابع و ابزارهای accessibility است). به یاد داشته باشید که برخی از مفیدترین تنظیمات برای کاربر نهایی از طریق واحد کنترل GNOME قابل پیکربندی است.
13.2.2. انتخاب یک مدیر پنجره
از آنجا که هر میزکار گرافیکی از مدیر پنجره خود استفاده میکند، انتخاب اولی روی گزینههای نرمافزاری از دومی تاثیرگذار است. GNOME از مدیر پنجره mutter
استفاده میکند، KDE از kwin
و XFCE (که در ادامه توضیح میدهیم) از xfwm
بهره میگیرد. فلسفه یونیکس تنها اجازه استفاده از یک مدیر پنجره انتخابی را میدهد، اما با پیروی از توصیهها یک مدیر سیستم میتواند از تلاشهای بدست آمده در جهت ادغام هر یک از پروژهها بهرهمند شود.
رایانههای قدیمی، در برخی موارد با اجرای محیطهای گرافیکی سنگین مشکل دارند. در این موارد، از یک پیکربندی سبکتر باید استفاده کرد. مدیر پنجرههای “Light” (یا سبک) عبارتند از WindowMaker (در بستهwmaker)، Afterstep، fvwm، icewm، blackbox، fluxbox، یا openbox در این موارد، سیستم باید طوری پیکربندی شود که مدیر پنجره مناسب اولویت بالاتری داشته باشد؛ روش استاندارد اینکار جایگزین کردن x-window-manager
با استفاده از دستور update-alternatives --config x-window-manager
است.